Human Leukocyte Antigen G (HLA-G) يك HLA كلاس يك غير كلاسيك با پلي مورفيسم محدود است كه اولين بار در سال 1986 به دنبال يافتن يك مولكول HLA در سطح سلول تروفوبلاست خارج ويلوسي و يك رده ي كوريوكارسينوما شناخته شد. . HLA-G به عنوان يك مولكول تحمل زاي ايمني در جايگزيني سلول تخم طي بارداري و قبول پيوند نقش مثبت ايفا مي كند و از طرفي موجب پيشرفت تومور و عفونت هاي ويروسي مي گردد. اندازه گيري HLA-G1 سطح سلولي در پروژه هاي تحقيقاتي مختلف به روش فلوسيتومتري يا ايمونوهيستوشيمي با استفاده از آنتي بادي اختصاصي آن MEM-G9 صورت ميگيرد. در اين كار پژوهشي با هدف معرفي ابزاري كارآمد و مقرون به صرفه تر از آنتي بادي هاي اختصاصي كه در سنجش فلوسيتومتري مورد استفاده قرار گيرد، آپتامر اختصاصي HLA-G1 از جنس RNA و DNA به صورت كونژوگه به FAM بر روي سلول هاي رده ي كوريوكارسينوماي JEG3 به عنوان كنترل مثبت HLAG1 و سلول هاي تك هسته اي خون محيطي (PBMC) شخص مذكر سالم به عنوان كنترل منفي HLAG1با يكديگر مورد مقايسه قرار گرفته و نتايج حاصل نشان داد اين آپتامر ها همانند آنتي بادي قادر به شناسايي اختصاصي مولكول HLA-G1 سطح سلولي هستند.